Zohra Noach schrijft in: Stofjes in een zonnestraal: aan het onverdraagzame gaat de wereld ten onder. Moet je dan als schietschijf voor een ander dienen? Mag een ander jou bespuwen, beledigen of wat dan ook? Moet je dan “ ja, dankuwel” zeggen? Nee, want dan laad je karma op je ten opzichte van de ander.
Wat doe je dan? De Meester Jezus zei: “wie u op de ene wang slaat, keer die ook de andere wang toe. “Verdraagzaamheid betekent in wezen: herken datgene wat jou kwetst in degene die jou kwetst. Wanneer ik jou een klap geef, ga je misschien opzij of misschien ook niet. Je hebt zeker de neiging om terug te slaan, natuurlijk. Maar wanneer je dat niet doet en je afvraagt waarom ik jou sloeg, maak je iets open waardoor datgene wat er bij mij was en waardoor ik jou die klap gaf door jou wordt herkend.
Dus als ik jou een klap geef, moet je proberen te herkennen waarom ik dat doe, want het heeft ook iets met jou te maken. Je kunt dan tot een gesprek komen waarin je zeer duidelijk kunt zeggen: “ je hebt mij niet te slaan, dat is fout. Je respecteert mij niet en daardoor haal je mijn luister weg”. Verdraagzaamheid zet de mens op een hoger niveau. Dit is een heel moeilijk punt, de moeilijkste van de zeven kernkwaliteiten.
Tot zover © Zohra Noach
Ik ben het ten volle met Zohra eens, het is de moeilijkste van de zeven kernkwaliteiten: verdraagzaamheid. Even een voorbeeld. Laatst had ik iets gedaan zonder overleg. Er volgde toen vreselijk commentaar, zo van: je bent respectloos, je neemt zomaar beslissingen, je regelt van alles zonder overleg. In eerste instantie ging ik in de verdediging. Voelde me aangevallen en niet gezien. Ik ben gewend mijn eigen beslissingen te nemen. Vind die vrijheid ook erg belangrijk. Wat nou overleg? Pff.. alsof hij dat altijd doet! Hij deed toen en toen dat! Nou daar kwam ook geen overleg bij voor. …Enfin, je bedenkt het ene na het andere, en in feite voel je je alleen maar gekwetst omdat je verwachtte dat de ander wel blij zou zijn. En je een paar schouderklopjes zou krijgen in plaats van al dat commentaar.
Maar toen kwam er nog ook over heen: nu jij deze beslissing hebt genomen, draag je er ook de volle verantwoordelijkheid voor! Als er iets gebeurt, ben jij daar alleen verantwoordelijk voor en valt jou alleen iets te verwijten! Oei, dat kwam aan zeg! Ik voelde me helemaal wankelen…en verdrietig en onzeker worden.
Toen dacht ik aan de woorden van Zohra: “Het zou een geweldige kosmische energie geven wanneer juist spirituele mensen hun processen vreugdevol konden doorleven. Immers door zuivering van het onderbewustzijn komt er vernieuwing van daadkracht”.
Daardoor vroeg ik me af: wat gebeurt hier, wat heeft het me te zeggen en de ander? We voelden ons beiden gekwetst en niet gezien. Beiden voelden we ons niet gerespecteerd door de ander. Het zou helemaal geen moeite zijn geweest als ik vooraf had gevraagd: hoe is dat voor jou? Ben je het er mee eens dat…? Wat vind je ervan? Dan was hij er vast in mee gegaan! Maar dat realiseerde ik me niet. Terwijl het nu zoveel negatieve energie kostte… daarom kon ik zeggen: sorry, ik zal mijn leven beteren! Was blij met het inzicht. En kon het daarna helemaal van me af zetten. En er ook om lachen! Maakte er een spel van. Hij was blij met mijn ‘verzoenende houding’ zoals hij het noemde. En we waren weer on speaking terms. Er bleef niets meer hangen. Wauw, wat simpel eigenlijk!
Pia Mensonides-Koopmans
De zeven kernkwaliteiten bevorderen de daadkracht vanuit spiritualiteit. Tot een dialoog kunnen komen vanuit het herkennen van het Hoger Zelf in jezelf en dus ook in de ander is spirituele daadkracht. Je herkent dan het goddelijk Zijn in jezelf en in de ander, zelfs op negatieve momenten.