Mijn naam is Pia Mensonides-Koopmans, woon samen met mijn man Jorgen te Laag Soeren en ben lid van de VGP sinds ca. 1996.                    We hebben 2 zoons, 1 dochter, 2 schoondochters, 1 schoonzoon, 2 kleindochters en 1 kleinzoon. Ook is mijn moeder nog onder ons, volgend jaar hopen we haar 90e verjaardag te vieren. Zelf ben ik inmiddels 65 jaar en nog volop bezig! Allereerst in mijn praktijk waar ik mij vooral bezig houd met spiritualiteit volgens Psychosofia, pijnbestrijding met APS, gewichtsbeheersing [vooral] met Biamed, voeding, Dorn therapie en nog vele andere vormen van therapie, welke ik zo hier en daar door mijn behandelingen verweef. Voor de VGP ben ik intervisor in de regio oost, verzorg het emailbeheer en doe de intercollegiale toetsing. Sinds kort mag ik ook de modules: Twaalfvoudig Pad vanuit Psychosofia en Energetisch genezen vanuit Psychosofia verzorgen, wat me heel blij maakt! En dan geef ik ook nog een deel van de bij-en nascholing. Verder help ik mijn man nog in zijn bedrijf met de administratie, houd ik zelf ons grote huis schoon, en doe de verdere huishouding. Al met al moet ik dus ook tijd voor ontspanning zien in te ruimen…. Af en toe op Facebook vertoeven, of een spelletje WF of Candy Crush tussendoor ontspant me. Ook fitness ik 2 x per week, en probeer de verdere dagen te Nordic walken. [Al blijft het vaak bij proberen haha!] Verder heb ik samen met een buurvrouw het vrouwencafé op poten gezet, waar we vrijwel iedere week bij elkaar komen om te ontspannen en vooral heerlijk te lachen! Ziekte en zeer mogen in principe hier niet besproken worden….. Nu wil ik nog graag de tijd weten in te plannen om eens te schilderen of te tekenen. Maar een mens moet toch wat te wensen hebben….. Ik heb trouwens nog meer wensen en dromen…. Wat meer verbinding en uitwisseling tussen gelijkgestemden, meer bundeling van licht, het beter bereiken van kinderen, creativiteit, gezond zijn, genoeg geld, enfin eigenlijk teveel om op te noemen… Ook een belangrijk onderdeel is de VGP. De vereniging ligt me na aan het hart. En misschien is het niet de bedoeling om in de huidige vorm door te gaan. Maar hoe dan wel? En met wie? Ik vind het spannend op een positieve manier en ben dan ook heel benieuwd naar wat de toekomst brengt.